РАСМЛИ МУХТАСАР ИЛМИҲОЛ

119 моқларини очмасдан, қўлларини тиззалари устига қў- йиши; 11- Имомнинг рукуъдан кейин “Самиъаллòҳу лиман ҳамидаҳ” дейишлиги; 12- Жамоатнинг рукуъдан кейин “Роббанà лакал ҳамд” дейиши; 13- Ёлғиз намоз ўқиган кишининг ҳар иккисини ҳам айтмоғи; 14- Саждада уч марта “Субҳàна Роббиял Аълà” деб, тасбеҳ айтмоқ; 15- Саждада қўл бармоқларини очмаслик; 16- Эркакларнинг саждада қоринларини сонлари- дан узоқ тутиб, билакларини ерга текизмаслиги; 17- Аёлларнинг, саждада қоринларини сонларига, қўлларини эса, икки ёнига ёпиштириши; 18- Ташаҳудда ўтирганда, қўлларни сонлар устига қўйиб, бармоқларни ҳоли қўймоқ; 19- Ташаҳҳудда ўтирганда, эркакларнинг чап оёғи- ни тўшаб, устига ўтириши ва ўнг оёғини тик тутиши; 20- Аёлларнинг эса икки оёғини ўнг тарафга ётқи- зиб, чап ёнбоши томон ўтириши; 21- Саломни ўнг тарафдан бошламоқ; 22- Охирги ўтиришда пайғамбаримиз соллаллоҳу алйҳи васалламга саловат айтмоқ.