MUHTASAR İLMİHAL

33 berlerin sonuncususun. Senin hakkında “Levlâke lev- lâk, lemâ halaktü’l-eflâk” 3 buyuruldu. ASHÂB-I KİRÂM Ashâb, Peygamber Efendimiz’i bir kere bile olsa îmân gözüyle görüp, sohbetinde bulunan müslüman- lardır. Ashâb’ın hepsi çok büyük derece sahibidirler. Çün- kü onlar, Peygamberimizi gözleriyle görmüş, en zor zamanlarda onun etrafında kenetlenip mallarıyla, can- larıyla Îmân ve İslâm’ın yayılması için cihâd etmişler, büyük gayretler göstermişlerdir. Böylece Peygamberi- mizin en büyük teveccühünü kazanmışlardır. Hepsi de tepeden tırnağa âdeta nûr haline gelmişlerdir. Ulvî dînimizin yayılmasında en büyük hizmeti onlar yapmışlardır. Bu devirde bir insan tek başına bütün dünyâyı fethetse, dünya dolusu altın tasadduk etse, yine de ashâbın en küçüğünün mertebesine erişmesi mümkün değildir. Biz müslümanlar, Ashâb-ı Kirâm’ın hepsini sevmek, saymak ve hepsine hürmet etmekle mükellefiz. Onların aralarında meydana gelen bâzı ihtilaflardan dolayı, hiç- birinin aleyhinde tek kelime söyleyemeyiz. Zîrâ onlar müctehiddir ve ictihadla hareket etmişlerdir. Onlardan 3 Hadîs-i Kudsî’de “Sen olmasaydın (Habîbim) sen olmasaydın, kâinâtı yaratmazdım.” buyrulmuştur.