MUHTASAR İLMİHAL

102 اَلّذ۪ىۤ اَطْعَمَهُمْ مِنْ جُوعٍ *ِۙ فَلْيَعْبُدُوا رَبّ هٰذَا الْبَيْت * وَاٰمَنَهُمْ مِنْ خَوْفٍ Bismillâhi’r-Rahmâni’r-Ra hî m. Li îlâfi Kurayş * Îlâfihim rıhlete’ş-şit¼i ve’ s-s ayf * Felya‘büdû Rabbe hâ◊e’l-beyt * Elle◊¾ e t ‘amehüm min cû‘ın ve âmenehüm min ‡avf * 11 MÂÛN SÛRESİ (Eraeytelle◊î...)ِ بِسْـــمِ اللِّ الرّحْمٰـنِ الرّح۪يم * فَذٰلِكَ الّذ۪ى يَدُعّ الْيَت۪يمَۙ *ِۘ اَرَاَيْتَ الّذ۪ى يُكَذِّبُ بِالدّ۪ين * وَلَ يَحُضّ عَلٰى طَعَامِ الْمِسْك۪ينِۘ * اَلّذ۪ينَ هُمْ عَنْ صَلَتِهِمْ سَاهُونَۙ *ۙ فَوَيْلٌ لِلْمُصَلّ۪ينَ *َ وَيَمْنَعُونَ الْمَاعُون * اَلّذ۪ينَ هُمْ يُرَاؤُۧنَۙ 11  Meâli: (Allâhü Teâlâ’nın sayısız nimetlerini düşünmeseler bile Kureyşliler sırf bu) îlâf (nimeti; etraflarındaki halk vurulup çırpılırken onlar) yaz kış seferlerinde (emniyette bulunduruldukları için bundan böyle) bu Beytullâh’ın Rabbine ibâdet ve kulluk etsinler. O Beytullâh’ın Rabbi ki onları büyük bir açlıktan doyurdu ve müthiş bir korkudan emîn kıldı.