ИЛЬМИХАЛЬ

78 ТАЯММУМ Њангоме, ки об барои вузўъ ё ѓусл мављуд набошад ё об мављуд бошад, аммо аз он истифода карда натавонанд, дар ин њолат барои таяммум ният карда, дастњоро ба чизе, ки аз љинси хок бошад, ду бор зарба зада, бори якум рўй ва бори дуюм дастњоро то оринљ масњ кашидан лозим аст. Фарзњои таяммум: 1- Ният. 2- Ду зарба задан (ба хок) ва мањс кардан. Таяммум чигуна анљом дода мешавад? Мусалмоне, ки барои ѓусл ё вузўъ об пайдо карда натавонад ё бо истифодаи оби пайдошуда бемории ў зиёд мешавад ё монеањои љиддї ба монанди мављудияти душман, њайвони дарранда ва ѓайра садди роњ мешаванд, метавонад бо хок ва чизњое, ки аз љинси хок бошанд, ният карда таяммум намояд. Њар гунае, ки ният карда бошад, бо гуфтани Аъузубиллоҳ ва Бисмиллоҳ дастњои худро як маротиба ба хок ё ба чизе, ки аз љинси хок бошад зада, дастњоро бар хок пешу аќиб кашида, бо он рўи худро масњ мекунад. Бори дуввум низ дастњои худро бар хок зада, ба пешу аќиб кашида, аввал дасти ростро баъдан дасти чапро масњ мекунад. Њангоми таяммум берун кардани соат, дастмона ва ангуштарин зарур буда, масњ кардани љойи онњо ва инчунин мобайни ангуштонро хилол кардан лозим аст.