ИЛЬМИХАЛЬ

170 Агар майит духтарча бошад Дуъое, ки дар боло зикр шуд, баъд аз “алал имон” чунин хонда мешавад: «Аллоњума аљъалњо лано фаратан ваљъалњо лано аљран ва зуњро. Аллоҳуммаҷъалҳо лано шофиатан ва мушаффаатан». Ёдоварињои муњим 1- Бисёре аз мардум дар такбири чањоруми намози љаноза бе кушодани даст салом медињанд ва ё дасти ростро њангоми салом додан ба тарафи рост ва дасти чапро њангоми салом додан ба тарафи чап кушода мекунанд, ки њар дуи ин кор хато аст. Дуруст он аст, ки баъд аз гуфтани такбири чањорум њар ду дастро боз карда, баъд салом бояд дод, зеро дар ќиёмњое, ки зикр дар он суннат аст, дастњо баста мешавад. Дар ќиёмњое, ки зикри он суннат набошад, дастњо баста намешавад, балки кушода боќї мемонад (Дурар, љ.1-53). Ё ки бо муҷарради саломи аввал дастҳоро мекушояд. 2- Дар намози љаноза њангоме, ки имом љањран (баланд) такбир мегўяд, баъзењо сари худро баланд мекунанд, ки ин њаракат низ хатост. Дуруст он аст, ки дар дохили намоз на ба сар ва на бо дигар узвњо њаракате анљом дод. 3- Агар мањалли баргузории намози љаноза ва кафшњо тоза набошад, кафшњоро бароварда, пой