ИЛЬМИХАЛЬ

169 “Аллоњуммаѓфир лињаййино ва маййитино ва шоњидино ва ѓоибино ва кабирино ва саѓирино ва закарино ва унсоно. Аллоњумма ман ањяйтању миннофаањйињїъала-л-исломвамантаваффайтању минно фатаваффању ъала-л-имон. Ва хусса њоза-л- маййита 30 бирравњї варроњатї варрањматї ва-л- маѓфиратї ва-р-ризвон. Аллоњумма инкона муњсинан 31 фазид фи ињсонињи ва ин кона мусиан фатаљоваз ъанњу ва лаќќињил амна валбушро, вал каромата ваззулфо бирањматика ё арњамар- роњимин”. 32 Агар майит писарбачча бошад Дуъое, ки дар боло зикр шуд, баъд аз «алал имон» чунин хонда мешавад: «Аллоњумма аљъалњу лано фаратан ваљаъалњу лано аљран ва зуњро. Аллоњумма аљъалњу лано шофиан ва мушаффаан». 30  Агар мурда зан бошад "Ҳозиҳил майита" гуфта мешавад. 31  Агар майит зан бошад "Ин конат муҳсинатан фазид фи иҳсониҳо ва ин конат мусиатан фатаҷоваз анҳо" хонда мешавад. 32  Тарҷума: Бор илоҳо! Зиндаҳои моро, мурдаҳои моро, ҳозиру ғоиби моро, кӯчаку бузурги моро, зану марди моро авфу мағфират фармо. Парвардигоро! Касонеро, ки аз мо зинда медорӣ, бар Ислом зинда бидор, касонеро, ки аз мо мемиронӣ, бар имон бимирон. Махсусан ин мурдаро ба роҳатӣ, ба мағфират ва ба ризои хеш ноил гардон. Худовандо! Агар ин майит некукор бошад, аъмоли некашро бияфзо, агар гуноҳкор бошад , гуноҳонашро бибахш. Бо раҳмати худ ба ӯ амн, башорат, каромат ва қурбият (наздикӣ) насиб фармо, эй раҳмкунандатарини раҳмкунандагон.