مختصر علم حال

223 ازمنابع فقه حنفی عقل معاد و شیخ الاسلام آن ملائكه می باشد. این نیز با آن هـا مشـورت می كند. ذوق روح حیوانـی، خُـورد و نوش، زیب و زینت می باشد. یعنی در ظاهر از تمامی آن چه كه به انسان لذت می دهد ذوق و قوت یافته به روح سلطانی چیره می شود. ذوق روح سلطانی، ذكر، فکر، عبادت و اطاعت از اوامر خداوند و پرهیز از نواهی او می باشد. روح سلطانی، با انجام این وظائف به روح حیوانی غالب می شود. چنان كه در بالا گذشت آن ها بر وجود و بدن انسان حكمروایی می كنند. از آن جایی كه صفات یكدیگر با هم در تضاد هستند. پیوسته با هم در محاربه است. یعنی «امارة بالسوء» و مجادله اند. اصل روح حیوانی در امر به بدی و منکرات مبالغه كننده است. به آن «نفس» گفته می شود. لذا این صفت، مظهر صفت جلال خداوند است كه، همیشه از آن چه كه مخالف رضای خداوند است لذت می برد. صفت اصلیه روح سلطانی صافیه می باشد. به آن، صفت انسان گفته میشود. (وقتی انسانصاحب اینصفتشود، انسان کامل می شود). این صفت، مظهر صفت جمال خداوند است كه، پیوسته در رضای خداوند بوده و از او یك لحظه غافل نمی