مختصر علم حال

201 ازمنابع فقه حنفی باز روزه دو قسم است: - روزه ای كه باید از شب نیتشود: قضای رمضان، قضای ١ روزه نافلۀ فاسد شده، كفارت روزه، روزۀ نذری كه زمان برای آن تعیـین نشده، نیت این روزه هـا از شب شـرط می باشد. - روزه ای كه از شب نیت نمی شود: روزۀ ماه مبارک ٢ رمضان، روزۀ نذر و نفلی كه زمان آن معیـن است. بـه این روزه ها از شب نیتشرط نیست. چنان كه می توان از شب نیت كرد، (در صورتی كه نیت را فراموش كرده باشد) نیت تا چاشت نیز صحیح می شود. در روز های رمضان خواه مطلق به روزه نیت شود، خواه به نفل، خواه به واجب دیگر باز از روزۀ ماه رمضان محسوب می شود. چیزهایی كه روزه را شكسته فقط قضایش واجب می شود: - با وجود یاد داشتن روزه، رفتن چیزی به حلقوم. ١ - به گلو رفتن آبی كه به دهان و بینی (جهت مضمضه و ٢ استنشاق) گرفته است. - بعد از سپری شدن زمان نیت و پس از ظهر نیت كردن. ٣