مختصر علم حال

141 ُازمنابع فقه حنفی ُاَُّ اَكْبَرْ الٰ اِلٰهَ اِالّ اُّ وَحْدَهُ الٰ شَر۪يكَ لَه ُلَهُ الْمُلْكُ وَلَهُ الْحَمْدُ يُحْي۪ى وَيُم۪يت وَهُوَ حَىّ الٰ يَمُوتُ بِيَدِهِ الْخَيْر وَهُوَ عَلٰى كُلِّ شَىْءٍ قَد۪يرٌ خداوند از هر چیز بزرگتر و با عظمت تر است. ترجمه: خدایی جز او نیست، او یك و بی همتا است. او شریك ندارد، ملک از آن او است، حمد (و ثنا) مخصوص او است. زنده می كند و می میراند، او حی و باقی است و نمی میرد. خیر به دست او است. و او به هر چیز قادر و توانا است. بعد از این تكبیر، تحلیل، تحمید دستهـا بلند شده و دعا كرده ) تمام نماز به این شكل به جا آورده ٢٧ ـ ٢٨: می شود. (تصویر رکعتی و سنت مؤکدۀ ٤ و ٣ می شود. در قعدۀ اول فرض های «صل، خوانده می شود. «التحیات» رکعتی و نماز وتر فقط ٤ خوانده نمی شود. اما در سنت های غیر مؤکدۀ عصر و بارک» خفتن در قعدۀ اول بعد از التحیات نیز (صـل و بارک) خـوانده می رکعتی ٤ شود. در ابتدای رکعت سوم بر عکس دیگر نماز های خوانده شده و بعد به فاتحه شـروع «سبحانک» «اعوذ بالله ـ بسم الله» می شود.