مختصر علم حال

113 ازمنابع فقه حنفی ِسورة الماعون َۙبِسْـــمِ اِّ الرّحْمٰـنِ الرّح۪يم ِۘاَرَاَيْتَ الّذ۪ى يُكَذِّبُ بِالدّ۪ينِۘ فَذٰلِكَ الّذ۪ى يَدُعّ الْيَت۪يم َۙوَالَ يَحُضّ عَلٰى طَعَامِ الْمِسْك۪ين فَوَيْلٌ لِلْمُصَلّ۪ينَ ۙ اَلّذ۪ينَ هُمْ عَنْ صَالَتِهِمْ سَاهُون اَلّذ۪ينَ هُمْ يُرَاؤُۧنَۙ وَيَمْنَعُونَ الْمَاعُونَ كسى كه دین و آخرت را تکذیب می كرد را ندیدی؟ ترجمه: پس آن كسى است كه یتیم را به شدت رد كرده و بر سیـر كردن مسکین تشویق نمی كند. فقط ویل! وای به حال نماز گذارانی كه، آن ها از نماز های شان غافلند، آن ها خود ریا کارانند. آن ها از دادن وسایل دستی به همسایگان هم امتناع می ورزند. ِسورة الکوثر ُبِسْـــمِ اِّ الرّحْمٰـنِ الرّح۪يم اِنّۤا اَعْطَيْنَاكَ الْكَوْثَرَۘ فَصَلِّ لِرَبِّكَ وَانْحَرْ ۘ اِنّ شَانِئَكَ هُوَ االَْبْتَر (حَبِیْبَمْ) بدرستی كه کوثر را ما به تو دادیم. پس برای ترجمه: پروردگارت نماز بگذار قربانی کن. (مگر نیستند) كسانى كه به