مختصر علم حال

111 ازمنابع فقه حنفی ِسورة النشراح َبِسْـــمِ اِّ الرّحْمٰـنِ الرّح۪يم ۙاَلَمْ نَشْرَحْ لَكَ صَدْرَكَ ۙ وَوَضَعْنَا عَنْكَ وِزْرَك ْاَلّذ۪ىۤ اَنْقَضَ ظَهْرَكَ ۙ وَرَفَعْنَا لَكَ ذِكْرَكَۘ فَاِنّ مَعَ الْعُسْرِ يُسْرًا اِنّ مَعَ الْعُسْرِ يُسْرًاۘ فَاِذَا فَرَغْتَ فَانْصَبْۙ وَاِلٰى رَبِّكَ فَارْغَب آیا شرح ندادیم؟ (آیا به تو سعۀ صدر ندادیم؟) صدر ترجمه: تو را. آیا بار سنگینی (ناراحتی كه سبب ضعف جسمانی تو شده) را كه پشت تو را خم كرد از تو نگرفتیم؟ آیا نام تو را رفعت و بلندی ندادیم؟ آری با (یك) سختی (دو) راحتی است، پس هنگامی كه فارغ شدی خود را برای عبادت نصب کن، و بسوی پروردگارت رغبت کن. ِسورة الفـــیل ِۘبِسْـــمِ اِّ الرّحْمٰـنِ الرّح۪يم َۙاَلَمْ تَرَ كَيْفَ فَعَلَ رَبّكَ بِاَصْحَابِ الْف۪يل ٍاَلَمْ يَجْعَلْ كَيْدَهُمْ ف۪ى تَضْل۪يلٍۙ وَاَرْسَلَ عَلَيْهِمْ طَيْرًا اَ بَاب۪يل تَرْم۪يهِمْ بِحِجَارَة ٍ مِنْ سِجّ۪يلٍۙ ۡ فَجَعَلَهُمْ كَعَصْفٍ مَاْ كُول