مختصر علم حال

11 ازمنابع فقه حنفی ایـمـان ایمان، به قبول و تصدیق تمامی آن چه كه پیغمبر ما صلی الله علیه وسلم از طرف خداوند آورده و تبلیغ كرده گفته می شود. ایمان، عبارت از این تصدیق قلبی است. فقط به كسی كه در زندگی و مرگ با آن معاملۀ اسلامی شود كلمۀ شهادت را بادل و زبان تصدیق و اقرار كردنش شرط است. ایمان هفت شرط دارد. شروط هفت گانه را در (آمنت) خواهیم دید. اٰمَنْتُ بِاِّ وَمَالٰئِكَتِه۪ وَكُتُبِه۪ وَرُسُلِه۪ وَالْيَوْمِ الْٰخِرِ وَبِالْقَدَرِ خَيْرِه۪ ُوَشَرِّه۪ مِنَ اِّ تَعَالٰى وَالْبَعْثُ بَعْدَ الْمَوْتِ (حَقّ) اَشْهَدُ اَنْ لٰ اِلٰهَ اِلّ اُّ وَاَشْهَدُ اَن مُحَمدًا عَبْدُهُ وَرَسُولُه من به خداوند، و به ملائكۀ او، به كتاب های او، ترجمه: به پیغمبرهای او، به روز رستاخیز او و به قدر خیر و شری كه ازجانب خدا است ایمان آوردم. زندگی بعد از مرگ حق است. من شهادتمی دهم كه جز خدا، اله دیگری نیست. و من شهادت می دهم كه محمد صلی الله علیه و سلم بنده و رسول او است.