ŞƏKİLLİ MÜXTƏSƏR ELMİHAL

98 NƏSR SURƏSİ (İzə̂ cə̂ə...) 104 mâ ‘abettüm * Ve l ¼ entüm ‘âbidûne m ¼ a‘büd * Le- kümdînüküm veliye dîn * 14 NASR SÛRESİ (İ◊â câe...)ِ بِسْـــمِ اللِّ الرّحْمٰـنِ الرّح۪يم وَرَاَيْتَ النّاسَ يَدْخُلُونَ *ۙ اِذَا جَۤاءَ نَصْرُ اللِّ وَالْفَتْحُ 14 Meâli: “(Habîbim şöyle) de: Ey kâfirler, ben, sizin tapmakta olduklarınıza tapmam. Benim (kendisine) ibadet (de devam) edeceğime de siz kulluk ediciler değilsiniz. Ben (zaten) sizin taptıklarınıza (hiçbir zaman) tapmış değilim. Siz de benim kulluk etmekte olduğuma (hiçbir vakit) kulluk ediciler değilsiniz. Sizin dîniniz size, benim dinim bana.” فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ وَاسْتَغْفِرْهُ ۘ *ۙ ف۪ى د۪ينِ اللِّ اَفْوَاجًا * اِنّهُ كَانَ تَوّابًا Bismillâhi’r-Rahmâni’r-Rahîm. İ◊â c ¼ e n as rullâhi ve’l-feth * Ve raeyte’n-nâse yed - ‡ ulûne fî dînillâhi efvâcâ * Fesebbih bi hamdi Rab- bike vesta ¯ firhü innehû kâne tevvâbâ * 15 TEBBET SÛRESİ (Tebbet yedâ...)ِ بِسْـــمِ اللِّ الرّحْمٰـنِ الرّح۪يم * مَۤا اَغْنٰىعَنْهُ مَالُهُ وَمَاكَسَبَۘ * تَبّتْ يَدَۤا اَب۪ىلَهَبٍ وَتَبّۘ * وَامْرَاَتُهُ ۘ حَمّالَةَ الْحَطَبِۚ *ٍۚ سَيَصْلٰى نَارًا ذَاتَ لَهَب *ٍ ف۪ىج۪يدِهَا حَبْلٌ مِنْ مَسَد Bismillâhi’r-Rahmâni’r-Rahîm. Tebbet yed ¼ ebî lehebin ve tebb * M ¼ a¯ nâ ‘anhü mâlühû ve mâ keseb * Seyaslâ nâran ◊âte leheb * 15 Meâli: “Allâh ’ ın nusreti ve fetih gelince, insanların cemâat cemâat Allâh ’ ın dînine girdiklerini görürsün. Artık Rabbini hamd ile tesbih (ve tenzîh) et. Ondan mağfiret iste. Şüphesiz ki o, tevbeleri çok kabul edendir.” Bismillə̂hi’r-Rahmə̂ni’r-Ra hî m. İzə̂ сə̃ə nəsrullâhi və’l- fəth. Vəraəytə’n-nə̂sə yədxulûnə fî dînillə̂hi əfvə̂сə̂. Fəsəb- bih bihamdi Rabbikə vəstəğfirhu innəhû kə̂nə təvvə̂bə̂. 15 TƏBBƏT SURƏSİ (Təbbət yədə̂...) 105 فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ وَاسْتَغْفِرْهُ ۘ *ۙ ف۪ى د۪ينِ اللِّ اَفْوَاجًا * اِنّهُ كَانَ تَوّابًا Bismillâhi’r-Rahmâ i’r-Rahîm. İ◊â c ¼ e n as rullâhi ve’l-feth * Ve raeyte’n-nâse yed - ‡ ulûne fî dînillâhi efvâcâ * Fesebbih bi hamdi Rab- bike vesta ¯ firhü innehû kâne tevvâbâ * 15 TEBBET SÛRESİ (Teb et yedâ...)ِ بِسْـــمِ اللِّ الرّحْمٰـنِ الرّح۪يم * مَۤا اَغْنٰىعَنْهُ مَالُهُ وَمَاكَسَبَۘ * تَبّتْ يَدَۤا اَب۪ىلَهَبٍ وَتَبّۘ * وَامْرَاَتُهُ ۘ حَمّالَةَ الْحَطَبِۚ *ٍۚ سَيَصْلٰى نَارًا ذَاتَ لَهَب *ٍ ف۪ىج۪يدِهَا حَبْلٌ مِنْ مَسَد Bismillâhi’r-Rahmâni’r-Rahîm. Tebbet yed ¼ ebî lehebin ve tebb * M ¼ a¯ nâ ‘anhü mâlühû ve mâ keseb * Seyaslâ nâran ◊âte leheb * 15 Meâli: “Allâh ’ ın nusreti ve fetih gelince, insanların cemâat cemâat Allâh ’ ın dînine girdiklerini görürsün. Artık Rabbini hamd ile tesbih (ve tenzîh) et. Ondan mağfiret iste. Şüphesiz ki o, tevbeleri çok kabul edendir.” Bis i lə̂hi’r-Rahmə̂ni’r-Ra hî m. Təbbət yədə̃ əbî ləhəbin və təbb. Mə̃ əğnə̂ ‘a hu mə̂luhû və mə̂ kəsəb. Sə- yaslə̂ nə̂ran zə̂tə ləhəb. Vəmraətuhû hammə̂ lətə’l-hatab. Fî сîdihə̂ hablun min məsəd. 16 15 Məalı: “Allahın yardımı və fəth gəldiyi zaman insanların dəstə-dəstə Allahın dininə girdiklərini görərsən. Artıq Rəbbini həmd ilə təsbeh (və tənzih) et. Ondan məğfirət dilə! Şübhəsiz ki, O, töv- bələri çox qəbul edəndir!”. 16 Məalı: “Əbu Ləhəbin iki əli qurusun. Qurudu da! (Həlak