ILM AL-HÂL

64 AF’ÂL AL-MUKALLAFÎN Islâm het sekere dinge beveel en verbied vir die manlike Moslem en vroulike Moslem toegewydes wat die ouder- dom van bulûgh (puberteit) bereik het en wat gesond is. Hierdie opdragte en verbiedings word “Taklîf” genoem en die Moslems op wie dit verplig word, word die “Mukallaf” genoem. Die dade wat die Mukallafîn (verantwoordelikes) moet uitvoer of waarvan hulle moet wegbly, word “Af’âl Al- Mukallafîn ”(die dade van die verantwoordelikes) genoem. Af’âl Al-Mukallafîn is altesaam agt: 1. Fardh : Dit is die ahkâm (beslissings) wat met defini- tiewe bewyse gevestig is. Hulle is van twee soorte: a) Fardh Al-Ayn: Dit is die verpligte handelinge wat slegs vervul word wanneer dit afsonderlik uitgevoer word. Byvoorbeeld, die vyf daaglikse Salâh en vas. b) Fardh Al-Kifâyah: Dit is die verpligte handelinge, die verantwoordelikheid waarvan die hele gemeenskap vry- gespreek word, indien dit deur deur sommige in daardie ge- meenskap gedoen word, soos die uitvoer van die Janâzah (begrafnis) Salâh en op salâm (Groet) te reageer. As geen Moslems sulke Farâidh nakom nie (verpligtend optredes), dan word die hele gemeenskap aanspreeklik gehou. 2. Wâjib: Dit is die ahkâm (beslissings) wat gevestig is met bewyse, maar nie so definitief beslis soos vir die Fardh nie. Byvoorbeeld Salâh Al-Witr en Salâh Al-Eidayn. 3. Sunnah: Die woorde en dade van Nabî Muhammad ﷺ , sowel as die dade van ander wat hy goedgekeur het. Sunnah is van twee groepe: